Türkçe
Pantelis Valassopoulos Mega Channel Tv Tageszeitung Efsyn (www.efsyn.gr) – Griechenland
Fünfundzwanzigtausend Bürger versammelten sich vor einigen Tagen im Stadtzentrum von Dresden und folgten dem Aufruf der anti-islamistischen xenophoben Bewegung „Pegida“. Ihnen standen dreißigtausend Gegendemonstranten gegenüber. Und wenn schon! Die Bürger, die Pegida unterstützen, schafften es, eine neue Rekordzahl an Teilnehmern für die Montagsdemonstrationen zu formieren.
Einige Tage später stürmte die Antiterrorbehörde Deutschlands viele Wohnungen in Berlin und verhaftete türkisstämmige Salafisten, die unter Verdacht standen, Terroranschläge im Herzen der Hauptstadt von Deutschland vorzubereiten.
Zwei Ereignisse, die zunächst unabhängig voneinander zu sein scheinen, in Wirklichkeit aber den Kern des von Deutschland zu bewältigenden Problems vor Augen führen. Gemeint ist die Erschütterung des sozialen Friedens und des harmonischen Zusammenlebens zwischen verschiedenen Völkern und religiösen Minderheiten.
Kurz nach den Anschlägen in Paris versammelte sich die politische Führung des Landes gemeinsam mit den großen muslimischen Verbänden in Deutschland am Brandenburger Tor, um den Opfern von Paris zu gedenken, und mit der Absicht, die Botschaft von Einheit allen Bürgern Deutschlands zu vermitteln.
„Der Islam gehört zu Deutschland“, erklärte die Bundeskanzlerin Merkel. Den selben Satz wiederholte sie einige Tage später im Bundestag. Nur mit dem Unterschied, dass nicht alle Abgeordnete ihrer Fraktion ihr diesmal Beifall spendeten. Die islamfeindliche Bewegung Pegida, die hauptsächlich von rechtsextremen Organisationen geführt wird, bringt offensichtlich die Spaltung innerhalb des sozialen Netzes des Landes klar zum Vorschein. Ein Teil der Bevölkerung steht dem Islam mit Angst und Hysterie gegenüber, eine Angst, die von einem anderen Teil – der muslimischen Bevölkerung des Landes – geschürt wird. Dieser Teil scheint radikalisiert zu sein und zeigt dem extremen Islam seine Sympathie.
In Deutschland leben ungefähr 4 Millionen Muslime. Der größte Anteil besteht aus Türken mit einer gemäßigten muslimischen Einstellung. Kinder und Enkel der ehemaligen Gastarbeiter – häufig Kinder einer gescheiterter Integration – kehren der gemäßigten Einstellung ihrer Eltern den Rücken zu und finden Anerkennung ihrer Existenz und Identität im extremen Islamismus. Interventionen von Seiten der Politiker, aber auch von Seiten muslimischer Organisationen mit gemäßigter Ausrichtung, ignorieren sie. Ihre Gefolgsleute leben den Traum der Scharia in Deutschland. Dieses Klima gießt Öl ins Feuer des Anti-Islamismus und schürt weiter die Fremdenfeindlichkeit in Deutschland, eine Entwicklung von der auch Pegida profitiert.
Die konservativen Politiker, welche die zunehmende Angst eines Teils der deutschen Bevölkerung wahrnimmt, eilen einer nach dem anderen herbei, um selbst daraus Nutzen zu ziehen, indem sie die Hysterie um Pegida zum Thema des Establishment machen.
Wir sehen, dass im Herzen von Europa eine Reihe von Entwicklungen und Ereignissen zu verzeichnen sind, die in sehr gefährliche Sackgassen führen.
Einen Hoffnungsschimmer stellt die Tatsache dar, dass ein immer größer werdende Teil der deutschen Bevölkerung die von der Pegida-Bewegung ausgehende Gefahr wahrnimmt und reagiert. Immer dann, wenn eine fremdenfeindliche Demonstration ansteht, gibt es auch eine entsprechende Gegendemonstration.
Die Pegida-Bewegung hat es darüber hinaus nicht geschafft, in den Westen Deutschlands einzudringen. Dort sind ihre Demonstrationen rar. Hingegen nimmt die Pegida-Bewegung im Osten Deutschlands genau dort zu, wo es – paradoxerweise – den geringsten Anteil an Migranten und Muslimen gibt.
Und wie sehen die Griechen Deutschlands das Phänomen Pegida? Ein Großteil dieser Griechen kann insbesondere nicht vergessen, dass sie in den 60er und 70er Jahren in denselben Zügen nach Deutschland kamen wie auch die türkischen Gastarbeiter.
Trotz der religiösen und historischen Differenzen, trafen sich die zwei Minderheitengruppen an Arbeitsstätten in Deutschland, und – wie nur wenige – trugen sie zum wirtschaftlichen Nachkriegsaufschwung Deutschlands bei.
Die Griechen wissen gleichwohl, dass der größte Teil der türkischstämmigen Bevölkerung in Deutschland gemäßigte Muslime sind, die dem Extremismus abgeneigt sind. Natürlich gibt es Sorge um vereinzelte extremistische muslimische Anzeichen. Jedoch ist die Sorge um Bewegungen wie Pegida größer, denn sie wissen genau, dass diese Bewegung nicht nur anti-islamistisch ist, sondern in erster Linie xenophob und rassistisch.
Und es wird nicht lange dauern, bis nicht nur extreme Islamisten ins Visier genommen werden, sondern auch alle anderen Bürger, die nicht deutschstämmig sind.
Übersetzung : Elisavet Athanasiadou, Anastasia Moraitis (Universität Duisburg-Essen)
ORIGINAL TEXT:
Εικοσιπέντε χιλιάδες πολίτες συγκεντρώθηκαν πριν μέρες στο κέντρο της Δρέσδης, ακολουθώντας το κάλεσμα του αντι-ισλαμικού ξενοφοβικού κινήματος «Pegida». Τι και εάν απέναντί τους είχαν τριάντα χιλιάδες αντι-διαδηλωτές ; Οι πολίτες που στηρίζουν το Pegida κατάφεραν να σπάσουν ρεκόρ προσέλευσης στις συγκεντρώσεις τους που διεξάγονται κάθε Δευτέρα.
Λίγες ημέρες αργότερα, η αντιτρομοκρατική υπηρεσία της Γερμανίας, πραγματοποίησε εφόδους σε πολλά διαμερίσματα του Βερολίνου, συλλαμβάνοντας Τούρκους σαλαφιστές, που θεωρούνται ύποπτοι για προετοιμασία τρομοκρατικών χτυπημάτων στην καρδιά της γερμανικής πρωτεύουσας.
Δύο γεγονότα που φαίνονται άσχετα μεταξύ τους, στην πραγματικότητα όμως βρίσκονται στον πυρήνα του προβλήματος που αντιμετωπίζει η Γερμανία. Τη διατάραξη, δηλαδή, της κοινωνικής ειρήνης και της αρμονικής συμβίωσης μεταξύ διαφορετικών εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων.
Λίγο μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, η πολιτική ηγεσία της χώρας, μαζί με τις μεγάλες μουσουλμανικές οργανώσεις της Γερμανίας, συγκεντρώθηκε στην Πύλη του Βραδεμβούργου, αποτίοντας φόρο τιμής στα θύματα της τρομοκρατίας στο Παρίσι και θέλοντας να στείλει ένα μήνυμα ενότητας προς τους πολίτες της Γερμανίας.
«Το ισλάμ ανήκει στη Γερμανία», δήλωσε η Καγκελάριος Μέρκελ. Την ίδια φράση επανέλαβε λίγες ημέρες αργότερα στην ολομέλεια της Βουλής. Μόνον που αυτή την φορά δεν την χειροκρότησαν όλα τα μέλη της κοινοβουλευτικής της ομάδας. Το ισλαμοφοβικό κίνημα Pegida, το οποίο στην πλειοψηφία του καθοδηγείται από ακροδεξιές οργανώσεις, φαίνεται να αναδεικνύει το ρήγμα που υπάρχει στον κοινωνικό ιστό της χώρας. Ένα μέρος του πληθυσμού αντιμετωπίζει με φόβο και υστερία το ισλάμ, ένας φόβος που τροφοδοτείται από ένα άλλο μέρος -του μουσουλμανικού πληθυσμού της χώρας- που φαίνεται πως έχει ριζοσπαστικοποιηθεί, δείχνοντας συμπάθεια στον ακραίο ισλαμισμό.
Στη Γερμανία ζουν περίπου 4 εκατομμύρια μουσουλμάνοι. Το μεγαλύτερο μέρος τους είναι Τούρκοι μετριοπαθείς. Όμως, τα παιδιά και τα εγγόνια των γκασταρμπάιτερς, πολλές φορές παιδιά μιας αποτυχημένης πολιτικής ενσωμάτωσης, στρέφουν την πλάτη στην μετριοπάθεια των γονιών τους και βρίσκουν επιβεβαίωση της ύπαρξης και της ταυτότητάς τους στον ακραίο ισλαμισμό. Οι παρεμβάσεις των πολιτικών, αλλά και των ίδιων των μουσουλμανικών μετριοπαθών οργανώσεων τους αφήνουν αδιάφορους. Οι παρέες τους ζουν το όνειρο της σαρίας στη Γερμανία. Το κλίμα αυτό ρίχνει λάδι στη φωτιά του αντι-ισλαμισμού και κατ’ επέκταση της ξενοφοβίας στη Γερμανία, γεγονός από το οποίο και επωφελείται το Pegida.
Οι πολιτικοί της συντηρητικής παράταξης που βλέπουν τις φοβίες ενός μέρους του γερμανικού πληθυσμού να διογκώνονται σπεύδουν με την σειρά τους να επωφεληθούν, θέλοντας να περάσουν τις κραυγές υστερίας του Pegida στην κατεστημένη πολιτική.
Βλέπουμε πως στην καρδιά της Ευρώπης έχει δημιουργηθεί μια αλυσίδα εξελίξεων και γεγονότων πού οδηγεί σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.
Σημάδι ελπίδας αποτελεί το γεγονός ότι όλο και μεγαλύτερο μέρος του γερμανικού πληθυσμού αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο που φέρουν μαζί τους οι ιδέες της Pegida και ξεσηκώνεται. Κάθε φορά που υπάρχει μια ξενοφοβική διαδήλωση, υπάρχει και μια αντίστοιχη αντι-διαδήλωση.
Το κίνημα Pegida –εξάλλου- δεν έχει καταφέρει να διεισδύσει στη δυτική Γερμανία. Εκεί, οι διαδηλώσεις του είναι ολιγάριθμες. Αντίθετα, το κίνημα διογκώνεται στην ανατολική Γερμανία, εκεί που –κατά έναν παράδοξο τρόπο- υπάρχει το μικρότερο ποσοστό αλλοδαπών και μουσουλμάνων.
Και οι Έλληνες της Γερμανίας πως βλέπουν το φαινόμενο Pegida; Πρώτα από όλα, ένα μεγάλο μέρος αυτών των Ελλήνων δεν ξεχνά ότι τις δεκαετίες του ’60 και ’70, έφθαναν στη Γερμανία, με τα ίδια τρένα, που έφερναν και τους Τούρκους γκασταμπάιτερς.
Παρά τις θρησκευτικές και ιστορικές διαφορές, οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στους τόπους δουλειάς στη Γερμανία και συνέβαλαν –όσο λίγοι- στην μεταπολεμική οικονομική ανόρθωση της Γερμανίας.
Οι Έλληνες γνωρίζουν πως το μεγαλύτερο κομμάτι του τουρκικής καταγωγής πληθυσμού της Γερμανίας είναι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι, που αποστρέφονται τον εξτρεμισμό. Φυσικά και υπάρχει ανησυχία για τα λιγοστά εξτρεμιστικά, μουσουλμανικά στοιχεία. Όμως, μεγαλύτερη ανησυχία υπάρχει για κινήματα, όπως το Pegida, επειδή γνωρίζουν καλά πως το κίνημα αυτό δεν είναι μόνον αντι-ισλαμικό, αλλά κυρίως ξενοφοβικό και ρατστιστικό.
Και δεν θα αργήσει ο καιρός που στο στόχαστρό του δεν θα μπουν μόνον οι ακραίοι ισλαμιστές, αλλά και όλοι οι άλλοι πολίτες που δεν είναι γερμανική καταγωγής.
